Voodoo-moeras

Bij een vitamine- en zalfjeswinkel kwam ik een rek met gebreide popjes aan een sleutelhanger tegen. De popjes hadden rode ogen, een boosaardige blik, ik zag er zelfs een met pinnetjes. Ze heetten voodoo-dolls. Goeie naam, ik kwam namelijk in een instant freeze terecht. Was dit religious appropriation? Van oorsprong religieuze voorwerpen uit hun context halen, aanpassen en commercialiseren?   

In die tl-verlichte winkel groef ik naar de grenzen van mijn intenties en de bedoeling van de producent, en raakte in totale verwarring. Ben ik religieus ongevoelig als ik de popjes koop? Maak ik me schuldig aan religious innocence? Ik kreeg het warm en had een droge keel. En stond vastgezogen in een glibberige poel van bedoelingen, gevoelens en interpretaties. Bijna een uur heb ik voor het popjesrek gestaan. Tussendoor een praatje gemaakt met de verkoopster, dat wel. Maar toch, een uur.

De argumenten zwaarwegend nam ik een besluit op basis van hebzucht. Fuck it. Binnen 30 seconden zocht ik 9 popjes uit als give-away voor het verjaardagsfeestje van dochter. De popjes zoveel mogelijk passend bij de karakters van de vriendjes en vriendinnetjes. Die de dolls allemaal geweldig vonden. Moeders appten me waar ik die popjes gescoord had. Niemand die zich druk maakte over alles waar ik mee geworsteld had. Simsalabim. Weg.  

http://www.watchovervoodoo.com/

Voodoo is de nationale godsdienst van Haïti en Benin, ontstaan uit de vermenging van de christelijke religie van witte slavendrijvers en de zwarte religie van de tot slaaf gemaakten. Vanaf de 19e eeuw vormden de magie en de Afrikaanse culten een teken van verzet tegen de witte overheersers. Voodoo-poppetjes kunnen voor het goede en het kwade gebruikt worden, al is de grens tussen beide soms lastig te stellen.