Alifuru

Mijn vriendin heeft een Alifuru-markering laten zetten. Dat is een tatoeage van eeuwenoude tekens, afkomstig van de eerste bewoners van de Molukse eilanden, door veel mensen de Alfuren of Alifoeren genoemd. De tekens zijn subtiel, geometrisch, fijntjes. Verwijzend naar de natuur. Voor veel Molukkers hebben ze een spirituele betekenis en zijn ze op zijn minst levend erfgoed.

“Wat gebeurde er voordat toen je die tekens kreeg?”, vroeg ik. De Alifuru-markering wordt namelijk niet zomaar en bij iedereen gezet. Degene die de markering zet vroeg eerst toestemming aan de voorouders. “Het was heel bijzonder. Het was alsof hij me echt zág. En toen zijn gevoel ‘ja’ zei, begon hij.” Zou de intuïtie van de tatoeëerder ‘nee’ zijn geweest, dan niet.

Het ritueel rondom het zetten van een Alifuru-markering is intens en geladen. Zo voelde dat althans bij mijn vriendin. Ze wist zich gekoesterd in de veilige omgeving van de tattooshop, voorbereid op haar eigen rite de passage. Nadat de eerste spanning van haar was afgegleden, kwamen de emoties. Stromend. De hele sessie door. Het proces van het tatoeëren, het zien ontstaan van haar Zelf in verbinding met haar ouders en voorouders gaf haar kracht en vrede. Antropoloog Van Gennep noemde die fase tussen begin en eind de liminale fase, waarin het oude wordt losgeweekt en afscheid wordt genomen van wat was. Zolang de transformatie nog niet is voltooid bevinden de deelnemers aan het ritueel zich in een tijdelijk samenzijn, een communitas (Turner).

De transformatie van ‘mens’ naar ‘herboren mens’ door het laten zetten van de markering is op zich al bijzonder. Voor vrouwen komt daar een stukje female empowerment bij. De markering wordt dan gezien als symbool voor het herwinnen van de eigen identiteit en het eigen lichaam op de koloniale overheersers die overal ter wereld tatu’s verboden. Zij zagen ze als uitingen van verzet. Inuït filmregisseur Alethea Arnequq-Baril schreef er deze interessante scriptie over. Wat de Alifuru-markeringen voor veel vrouwen betekent, is goed te zien op de instagram-pagina van cultural practitioner Joe Patty We zien zelfverzekerde, trotse en vastberaden vrouwen met de hashtag #reborn mahina. En ook de tribal tatu van mijn vriendin vervult haar met trots. En terecht. Het resultaat is prachtig.

Waarom vrouwen tatoeages nemen.
https://www.oneworld.nl/lezen/discriminatie/sociaal-onrecht/hun-tatoeages-vertellen-het-molukse-verhaal/